F is for Family ต.ด. ย่อมาจาก (ต)ระกูลนี้(ดี)เด่น

เนื้อเรื่องจะพาย้อนกลับไปยังอเมริกายุค 1970 ครอบครัวเมอร์ฟีนั้นเป็นครอบครัวชนชั้นกลางเล็ก ๆ ที่อาศัยในบ้านขนาดกลางทั่วไปย่านชานเมือง นำโดย แฟรงก์ เมอร์ฟี่ หัวหน้าครอบครัวขี้หงุดหงิด ติดสบถ พ่นคำหยาบวันละหลาย ๆ รอบเมื่อเกิดอะไรไม่ได้ดั่งใจ ซึ่งส่วนใหญ่ก็มักจะหงุดหงิดกับเรื่องงาน พอเข้าบ้านก็เจอลูก ๆที่ทำให้ปวดหัวหนักกว่าเดิม ซู เมอร์ฟี่ แม่บ้านผู้ใจเย็น คอยจัดการดูแลครอบครัวและรองรับอารมณ์แฟรงก์ พยายามทำให้แฟรงก์เป็นคนใจเย็นและเลี้ยงดูลูกโดยไม่ต้องดุด่าแต่ก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่

ทั้งคู่มีลูกสามคน ลูกชายคนโต เควิน เมอร์ฟี เป็นเด็กวัยรุ่นที่อยู่ในวัยกำลังต่อต้าน และคนที่เขาต่อต้านมากที่สุดก็คือแฟรงก์นั่นเอง เควินไม่ชอบไปโรงเรียน รักดนตรี ชอบเล่นกีตาร์ มีวงดนตรีที่ทำร่วมกับเพื่อน ถัดมาเป็นลูกชายคนกลาง บิล เมอร์ฟี่ บิลเป็นเด็กแหยและขี้ขลาด มักจะโดนแกล้งหรือโดนเอาเปรียบอยู่บ่อย ๆ แม้แต่พ่อเขาเองก็มักจะพูดลับหลังเสมอว่าเป็นเด็กขี้แย ลูกสาวคนสุดท้อง มอรีน เมอร์ฟี่ ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียว แฟรงก์จึงโอ๋ลูกคนนี้เป็นพิเศษอย่างออกนอกหน้าและเรียกมอรีนว่าเจ้าหญิง สังเกตได้ว่าแฟรงก์ไม่เคยพูดคำหยาบกับมอรีนเลย มอรีนเป็นเด็กฉลาด ชอบคอมพิวเตอร์และวิทยาศาสตร์ แต่ด้วยความที่ยุค 70 ยังเป็นยุคที่สตรีไม่ได้รับการยอมรับสักเท่าไหร่ ความชอบและความฉลาดของเธอจึงไม่ถูกยอมรับและมักจะไม่มีคนสนับสนุน มอรีนมักชอบแกล้งบิลและใช้พ่อเป็นโล่กำบังอยู่บ่อย ๆ